بررسی تأثیر پنج عامل شخصیت بر رفتار نوآورانه از طریق تعلق خاطر کاری شرکت بیمه پارسیان مشهد

با توجه به شرایط بسیار متحول حاکم بر سازمان ها به ویژه سازمان های خدماتی و لزوم هماهنگی آن ها با این شرایط، نیاز به نسلی از کارکنان خلاق و نوآور بیش از پیش آشکار شده است. در این راستا تحقیق حاضر رابطه عامل بزرگ شخصیت را از طریق نقش واسط تعلق خاطر کاری بر رفتار نوآورانه مورد بررسی قرار داده است. جامعه آماری پژوهش را 140 نفر از کارکنان شرکت بیمه پارسیان مشهد تشکیل داده و تعداد 114 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای سنجش متغییرهای مورد مطالعه از پرسشنامه استفاده به عمل آمد. تعیین روایی محتوایی و روایی سازه پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی تأییدی معتبر شناخته شد. هم چنین برای سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مورد تأیید قرار گرفت. برای برازش مدل مدل-یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که از ابعاد شخصیت توافق پذیری، وظیفه شناسی، گشودگی به تجربه بر تعلق خاطر کاری اثر مثبت و روان رنجوری تاثیر منفی دارد. همچنین از ابعاد شخصیت گشودگی به تجربه ارتباط مثبت و روان رنجوری ارتباط منفی با رفتار نوآورانه دارد. هم چنین متغیر تعلق خاطر کاری، رابطه میان شخصیت و رفتار نوآورانه را واسطه گری می کند.